Article de Vanessa Morgan , romancière et Journaliste sur:
http://muziek-en-film.infonu.nl/filmrecensies/82850-regards-film-over-zelfmoord-en-geluk.html
Regards - Film over zelfmoord en geluk
Regards is een Belgische ensemblefilm over zelfmoord en geluk die zich afspeelt tijdens de laatste dag van het leven van een terminaal zieke man. De film werd gemaakt door Paolo Zagaglia, een voormalig auteur en documentairemaker die net voor de productie van Regards te horen kreeg dat hij blind aan het worden was. In de voornaamste rollen vinden we Pierre Lekeux, Jean-Louis Sbille, Marie-Elisabeth Dricot, Martine Borg, Gina Cottica en Psyché Piras.
Verhaal
Regards speelt zich af tijdens de laatste dag van het leven van een oudere man die aan kanker lijdt. Net als alle andere dagen van zijn leven, brengt hij ook de laatste door in een plaatselijk café. Veel contact heeft hij er niet, maar hij houdt ervan de andere
cafégasten te observeren – een ouder koppel dat een hele namiddag lang voor zich uitstaart zonder met elkaar te communiceren, twee jonge meisjes die plezier halen uit het uitlachen van hun vriendinnen, een man die elke dag naar hetzelfde filmpje op zijn camera kijkt, …. Bij elke situatie probeert de man zich in te beelden wat er zich in het hoofd van deze mensen afspeelt en hoe hun leven eruit ziet.
Daarnaast volgen we ook de gedachten en observaties van Arlette, de zus van de uitbaatster. Arlette heeft een ongeval gehad en is daardoor haar spraak – en bewegingsvermogen kwijtgeraakt. Hele dagen lang houdt zij haar zus gezelschap in het café en zit haar er niets anders op de andere gasten te observeren. Het liefst van al kijkt ze naar de oudere man. Ze heeft altijd al van hem gehouden, maar heeft het hem nooit durven vertellen. Nu ze haar spraak verloren heeft en mindervalide is, is het daarvoor echter te laat geworden. Het observeren van deze man is het enige dat deze vrouw nog een beetje geluk bezorgt. Ze beseft echter niet dat ze hem na vandaag nooit meer zal kunnen zien.
Achtergrond
Regards is de eerste en meteen ook laatste langspeelfilm van auteur en documentairemaker Paolo Zagaglia. Toen hij een jaar geleden te horen kreeg, dat hij op razendsnel tempo blind aan het worden was, heeft hij alles in het werk gesteld om zijn droomproject Regards te maken alvorens het te laat zou zijn. Niet toevallig gaat de film over het zicht, over het kijken naar andere mensen. Daardoor wordt de thematiek van de film – en de problematiek van de regisseur zelf – des te meer kracht toegedaan.
Recensie
Zoals eerder gezegd nam Paolo Zagaglia de beslissing om Regards te maken toen hij te horen kreeg dat hij binnen de kortste keren blind zou worden. Veel tijd om het project te ontwikkelen en
geld bij elkaar te sprokkelen was er dus niet. Alles moest razendsnel gaan en dat is spijtig genoeg aan de film te zien. Toch kan er veel positiefs over Regards gezegd worden. Allereerst is het een persoonlijk project dat de regisseur erg nauw aan het hart lag. Geen artificieel sentiment dus, maar wel rauwe en eerlijke emoties die voortvloeien uit persoonlijke ervaringen. Dat de scenarist en regisseur vroeger ook verschillende literaire werken heeft geschreven, verleent een poëtische en contemplatieve kracht aan het verhaal. Wat de acteurs betreft, is het vooral Pierre Lekeux (Strass, Un homme bien, The Strangers Outside) die de show steelt en bij menigeen een traantje doet wegpinken.
